O godzinie 1000 szkoły reymontowskie z całej Polski, delegacje, przedstawiciele urzędów, stowarzyszeń, fundacji w korowodzie , w pięknych kolorowych ludowych strojach ruszyli spod Bramy Św. Honoraty do grobu Noblisty.
W tym roku uczniom ze szkół reymontowskich towarzyszyła Bożena Żelazowska – poseł na Sejm RP, przewodnicząca Ogólnopolskiego Stowarzyszenia ,,Nasz Reymont”.
Obecni byli przedstawiciele Mazowieckiego Urzędu Marszałkowskiego, Stowarzyszenia Dziennikarzy im. Wł. St. Reymonta, Muzeum Niepodległości, Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego.
Nie zawiodła Emilia Krakowska aktorka – odtwórczyni roli Jagny w filmowej adaptacji ,,Chłopów” oraz Pani Irena Karel aktorka- odtwórczyni roli Tereski w ,,Chłopach”.
Na Powązki w pięknych ludowych strojach przybyli mieszkańcy Lipiec Reymontowskich na czele z Wójtem Gminy Panem Markiem Sałkiem wraz z małżonką, towarzyszyli im radni gminy, straże oraz sympatycy noblisty.
W tym dniu nad grobem piewcy polskiej wsi nie mogło zabraknąć Przewodniczącej Krajowego Stowarzyszenia Pomocy Szkole – Pani Zofii Grzebisz -Nowickiej.
Krajowe Stowarzyszenie Pomocy Szkole od lat w swych działaniach wspiera idee ruchu reymontowskiego. Reymont od zawsze towarzyszył wspólnym inicjatywom, dlatego przewodnicząca KSPS Pani Zofia Grzebisz-Nowicka w swym wystąpieniu tak ciepło odniosła się do wszystkich zebranych oraz do samego noblisty.
Powiedziała: ,,Jestem dumna, że Reymont tak bliski naszym sercom zgromadził dziś taką rzeszę przyjaciół.’Bo tak jak sam powiedział ; ,,Siłę człowieka mierzy się ilością jego przyjaciół”.
Zwracając się do Wójta Gminy Lipce Reymontowskie Przewodnicząca KSPS powiedziała: ,,Jesteśmy wdzięczni, że dzięki Panu, Panie Wójcie możemy stanąć przed naszym noblistą i powiedzieć: ,,Jak pięknie jest łączyć ludzi w swych działaniach, a nie dzielić.”
Zebrani nad grobem Reymonta w zadumie uczestniczyli w błogosławieństwie, które odprawił kapelan Ogólnopolskiego Stowarzyszenia ,,Nasz Reymont” – Ksiądz Stanisław Zarosa.
Uczniowie szkół reymontowskich oraz liczne delegacje złożyły kwiaty, zapaliły znicze.
Reymont spoglądał z góry i zapewne był dumny, że polska tradycja, kultura i historia są żywe, bo wyryte w sercach całej rodziny reymontowskiej.
